انتخابات، نماد همبستگی ملی ۲
انتخابات به‌مثابهٔ حضور میدانی مردم در رخدادی سیاسی، شاخصی است از اعتماد سیاسی مردم به‌نظام سیاسی، نتیجه این اعتماد به تولید قدرت اجتماعی منجر می‌شود. قدرت اجتماعی هم شوکت و اقتدار و هیمنه جامعه را به رخ دشمنان می‌کشد که نتیجه آن بازدارندگی و مصونیت کشور و ایران از دست‌درازی گروهای نیابتی و غیر نیابتی آمریکایی‌ها به آب‌وخاک ایران است. انقلاب اسلامی با حضور مردم کلید خورد. با تداوم این حضور پیروز شد و توانست بر تمامی دشواری‌ها و مخالفت‌های غرب به رهبری آمریکا پیروز شود و امروز در منطقه در جایگاهی تعیین‌کننده قرار گیرد و در جهان به بازیگری مؤثر در معادلات بین‌المللی تبدیل شود. در چهار دهه گذشته فصل انتخابات، فصل تحرکات رسانه‌ای و سیاسی طیف‌های گوناگون بود. اگر پیشینه تحریم‌های انتخابات در ۴۵ سال گذشته مرور شود، خواهیم دید که خط تحریم انتخابات چه مجلس یا رئیس‌جمهوری یا خبرگان دستور کار ثابت گروه‌های رسانه‌ای معاندین است. از چریک‌های خلق مسلمان تا منافقین و توده‌ای‌ها در دهه ۶۰ گرفته تا برخی به‌اصطلاح روشنفکران و سکولارها و انقلابی‌های پشیمان شده و یا سیاسیون قدرت پرست و منفعت خواه در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ و ۹۰، اما ماجرای راه‌اندازی کمپین‌های نه به انتخابات مجلس و خبرگان در اسفند پیش رو که اتاق فرمان آن به آن سوی آب‌ها می‌رسد، کمی با تحریم‌های چهار دهه گذشته متفاوت است. تفاوت عمده آن تولید ادبیات آن و نیز نوع مخاطبان آن است. شاهدیم که در جریان خط رسانه‌ای معاندین تابلو دار ۴۵ سال گذشته از ادبیات عامه‌پسند کوچه‌بازاری گرفته تا ادبیات روشنفکرانه و ادبیات وطن خواهانه و ادبیات خیرخواهانه و حتی ادبیات شبه انقلابی تولیدشده است و ازنظر نوع مخاطبان نیز به این تجربه رسیده‌اند که همهٔ لایه های‌جمعیتی و اجتماعی را پوشش دهند. از نسل رأی اولی‌ها که متولدین ۱۳۸۴ هستند تا طبقه متوسط شهری و طبقات محروم جامعه، اعم از طرفداران و دوستداران انقلاب تا طیف خاکستری و سیاه را پوشش دهد. تأکید می‌شود نقد درون گفتمانی، گفتمان انقلاب اسلامی و نظام اسلامی و نقد سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی چهار دهه گذشته نه‌تنها امری پسندیده، بلکه لازم و ضروری است. اما آنچه در معنا سازی و انگاره سازی‌های رسانه‌ای عده‌ای برمی آید، هدف آنان نقد به همراه ارائه پیشنهاد و راهکار نیست. گویا برخی فرصت را مناسب دیده‌اند و تیشه برداشته تا ریشه انقلاب و نظام و رهبری و مردم و وحدت سرزمینی را بزنند. آنان کسانی و جریاناتی هستند که رسانه‌های آنان این شاخص‌ها را دارد. ۰۱ پاشیدن بذر ناامیدی و یاس اجتماعی در جامعه ۰۲ نادیده گرفتن پیشرفت‌های ۴۵ ساله نظام و انقلاب در عرصه‌های مختلف علمی، سیاسی، پزشکی، صنعتی و... ۰۳ بجای نقد سیاست‌های وارداتی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در اقتصاد و بجای نقد فرهنگ اباحه گری و لیبرالیسم فرهنگی در فرهنگ و بجای نقد تربیت و پرورش سند ۲۰۳۰ و بجای نقد فرهنگ مدیران تکنوکرات و .... دقیقاً پیامدهای حاصله از این سیاست‌ها را به‌حساب مدیرانی از جنس مدیران باکری، کاظمی، فخری، و دانشمندان شهید هسته‌ای و ایثارگران مدافع حرم، مدافع امنیت و مدافع سلامت و مدیران جهادی فاکتور می‌کنند. با نفاق، با تهمت و با تولید ادبیاتی به‌ظاهر خیر خواهانه و مردم‌گرا، جای طلبکار و بدهکار را عوض می‌کنند. خطر و آسیب بزرگ این خط رسانه‌ای نه به انتخابات در این است که در این جریان رسانه‌ای همهٔ کسانی که خود باید امروز پاسخگو باشند، منافقانه مطالبه گر و خیرخواه نما شده‌اند. در رسانه‌هایشان از ناکارآمدی نظام، از فروپاشی اجتماعی، از غم‌زدگی و دل‌مردگی ایرانیان، از فلج معیشتی مردم و از هر آنچه برای رأی ندان لازم است می‌گویند، بدون این‌که از دستاوردهای بزرگ ملت بزرگ در انقلابی بزرگ بگویند. از هر آنچه سبب دلگرمی و امیدواری و اتحاد ملی و اجتماعی مردم می‌شود آگاهانه خودداری می‌کنند. متأسفانه برخی هم که از آنان انتظار نیست ناآگاهانه بدون این‌که به تحولات منطقه‌ای و جهانی توجه کنند و بدون آن‌که به تهدیدات دورتادور کشور توجه کنند، آب در آسیاب دشمن می‌ریزند. و نکته آخر هم کم نیستند کسانی که می‌خواهند از این آب گل‌آلود ماهی خود را بگیرند. در چنین فضای اجتماعی رسانه‌ای شده، عقل و تجربه و هوش سیاسی و منش ملی ایجاب می‌کند که برای عبور از این مرحله حساس، گوشمان به دهان رهبرمان، باشد. رهبری که توانست پس از امام ساختمان نیمه‌تمام انقلاب و نظام را کامل کند. در بحران‌های سه دهه اخیر به شایستگی ایران را سربلند کند و توطئه‌های فراوان دشمان را نقش بر آب کند. رهبری که دوست و دشمن از رهبری‌های حکیمانه، خردمندانه، شجاعانه، زیرکانه و مدبرانه آن در عبور کشتی انقلاب از طوفان‌های بلا بارها سخن گفته‌اند.
مشارکت حداکثری در انتخابات مجلس و خبرگان در اسفند پیش رو، راهبرد رهبری حکیم است. و بی‌شک این ملاک و معیاری است برای ولایت شناسان از شبه ولایت شناسان، و سندی است برای باورمندان به‌روز جزا و میعاد با رب‌العالمین، ان شالله همه باید رسانه مشارکت حداکثری شویم و دیگران را هم دعوت کنیم. چراکه فرمان مستقیم و صریح خداوند در بخش‌هایی از آیه ۲ سوره مائده است که می‌فرماید ..... وَتَعاوَنوا عَلَی البِرِّ وَالتَّقویٰ ۖ وَلا تَعاوَنوا عَلَی الإِثمِ وَالعُدوانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدیدُ العِقابِ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! .... (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری باهم تعاون کنید! و (هرگز) درراه گناه و تعدّی همکاری ننمایید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است! و آیا امروز خیر و نیکی و عمل صالحی بالاتر و بزرگ‌تر از مشارکت حداکثری در انتخابات به‌عنوان یک امر سیاسی که ولی زمان دستور داده‌اند، وجود دارد؟
(دکتر ابوالقاسم فاتحی دهاقانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی،1402/11/13).